TussenjaarKenniscentrum

Onafhankelijk en deskundig

Een tussenjaar of een ‘upgradejaar’

 

Dit artikel is geschreven door Mina Alsady. Hier kun je vragen stellen aan Mina en andere studenten die een tussenjaar hadden. Bekijk ook filmpjes van interviews met hen.

Een tussenjaar klinkt vaak als een negatief iets: een jaar dat tussen jouw educatieve ontwikkeling komt en waarbij ontwikkeling plat komt te liggen. In sommige culturen en huishoudens wordt een tussenjaar zelfs gezien als het falen van je studie. Ik leef zelf in zo’n cultuur en ervaarde de soms negatieve ondertoon toen ik besloot om in 2020 een extra jaartje te nemen. Maar de vraag blijft: is een tussen jaar wel echt een jaar dat tussen jou en je educatieve ontwikkeling komt? Ik ben tot de conclusie gekomen dat het alles behalve dat is.

Mijn naam is Mina Alsady, ik ben vierdejaars Bachelor student Landschapsarchitectuur en Planning aan Wageningen University en ik heb een tussenjaar genomen. Het was eerst spannend om dit aan mijn familie door te geven. Waarom zou ik een extra jaar nemen en hoe zou dat overkomen bij mijn familie in het buitenland? Zouden zij denken dat ik het jaar niet gehaald had en daarom nog een jaar doe?

Hoger presteren

 

Een tussenjaar werd heel erg geassocieerd met gefaald hebben. Ook was mijn familie zo’n beslissing niet van mij gewend. Ik ben zelf een perfectionist die altijd twintig stappen vooruit probeert te zetten, maar met een tussenjaar lijk ik juist een stap achteruit te zetten. Echter zagen zij al gauw in dat het bij mij juist ging om hoger presteren. Ik nam een extra jaar om meer tijd te creëren voor mijn toekomst en hiervoor nieuwe kennis en vaardigheden op te doen.

Vooral binnen veel Aziatische kringen is het beeld van een tussenjaar nog vrij negatief. Je hoort niet vaak dat buitenlandse/islamitische studenten de keuze overwegen voor een tussenjaar. Echter wil ik je geruststellen; als jij een tussenjaar neemt betekent het niet dat je faalt. Indien je jouw tussenjaar goed benut en ook je best doet om naar die persoonlijke ontwikkeling te zoeken, dan zal je juist slagen. Ik ga je nu vertellen waarom ik een tussenjaar heb genomen, wat ik hieruit heb gehaald en wat mijn advies is voor anderen die twijfelen over een tussenjaar nemen.

 

Vaardigheden

 

Ik zat en zit nog steeds in een levensfase waarin ik heel erg op zoek ben naar mijn doel van het leven. Wat wil ik nu uiteindelijk bereiken en hoe wil ik dit bereiken? Er waren een hoop dingen die ik ontzettend leuk vond om te doen, en waarin ik excelleerde. Maar hoe kan ik met mijn vaardigheden de wereld nu een stukje beter maken? Het feit dat ik het antwoord op deze vraag niet wist heeft er uiteindelijk toe geleid dat ik een angststoornis had ontwikkeld. Dit in combinatie met perfectionisme resulteerde in mijn mentale breakdown in mijn tweede jaar van de Bachelor op 5 december 2018. Deze akelige periode zorgde ervoor dat ik niet wist wat ik precies wilde bereiken, waardoor alles bij mij stillag.

Het daaropvolgende collegejaar 2019-2020 hielp mij realiseren dat ik gewoon simpelweg meer tijd nodig heb om erachter te komen wat ik wil met mijn toekomst. Ik moest gewoon iets nieuws proberen waar minder druk op mij lag: een minor in het buitenland. Deze is door COVID-19 uiteraard niet doorgegaan, waardoor ik eigenlijk in een leeg tussenjaar belandde.

 

Nieuwe doelen

 

Alhoewel het voelde alsof Allah (God) allerlei deuren voor mij sloot, gingen er eigenlijk allerlei deuren voor mij open. Ik kon mijn jaar namelijk opvullen met allerlei dingen die ik anders niet had kunnen doen. Dit gaat niet alleen om allerlei interessante vakken die normaal niet in mijn pakket zitten, maar ook voor meer aandacht voor mijn religie, cultuur en geschiedenis; nieuwe hobby’s en dromen; een functie binnen een bestuur en het allerbelangrijkste; nieuwe doelen in mijn leven.

De vakken die ik heb gevolgd in dit jaar zijn, in tegenstelling tot mijn eigen studie, gericht op beleid, landgebruik en ontwikkelingslanden. Door deze vakken ben ik mij meer gaan richten op hoe ik met mijn expertise ontwikkelingslanden kan helpen. Ik heb nu meer tijd om boeken te gaan lezen en daarmee mijn kennis te vergroten. Ook heb ik nieuwe hobby’s ontwikkeld zoals schrijven, resin art en het cultiveren van planten.

 

Meest interessant

 

Het meest interessante wat ik dit jaar heb gedaan en waar ik ook het meest uit heb gehaald is mijn secretarisschap bij Moslimstudentenvereniging Nijmegen. Hierdoor heb ik al in mijn eerste maand leren plannen, niet meer te deadlinen, mensen te contacteren, structureel werken, geduldig zijn en marketing. Ik merk nu al in mijn (sollicitatie)gesprekken dat deze vaardigheden erg gewaardeerd zijn en goed van pas komen.

In de tussentijd heb ik bedacht wat mijn korte- en lange termijnplannen zijn voor de toekomst. Ik weet nu dat ik kort na mijn studie wil starten als entrepreneur aan stadstuinen en duurzame stadstuinbouw. Op langere termijn wil ik deze technieken internationaal en op grotere schaal doortrekken in gebieden waar voedsel en water onzekerheid een grote rol spelen en plaatselijke ecologie en bodemkwaliteit op het spel staan. Ik merkte echter dat ik hiervoor niet genoeg heb aan een Masteropleiding in Landschapsarchitectuur en Planning. Na veel wikken en wegen ben ik tot de conclusie gekomen om twee masteropleidingen tegelijk te volgen: Land en waterbeheer en Landschapsarchitectuur en Planning.

 

Toekomstplannen

 

De ontwikkelingen die ik heb gemaakt zijn ook enorm en hebben een groot verschil gemaakt in mijn toekomstplannen. Voor mijn tussenjaar zagen mijn toekomstplannen er zo uit: ‘Na mijn Bachelor begin ik aan de Master Landschapsarchitectuur en Planning. Ik wil stagelopen West8 en Internationaal werken als Landschapsarchitect aan grote projecten, zoals in New York en Qatar. Uiteindelijk wil ik mijn eigen bureau oprichten.’

Na mijn tussenjaar zijn dit mijn toekomstplannen: ‘Ik ga na mijn Bachelor twee masters volgen. Ik wil graag stagelopen bij Royal HaskoningDHV en op korte termijn na mijn studie beginnen als entrepreneur. Op lange termijn zal ik werkzaam zijn in de MENA-landen, met name Irak, om daar duurzaamheid tot stand te brengen. Dit wil ik het liefst ook op politiek niveau doen voor structurele veranderingen.’

Zo zie je wel echt dat een tussenjaar echt niet iets is dat tussen jou en je persoonlijke ontwikkeling komt. Wat mensen dachten als ‘een stap achteruitzetten’ werd ineens honderd stappen vooruitzetten. Tijdens dit tussenjaar heb ik in een korte tijd allerlei vaardigheden ontwikkeld die ik daarvoor niet kon ontwikkelen, zoals plannen en mezelf ook aan die planning houden. Daarnaast ben ik uiteindelijk gekomen op een toekomstplan waarin eindelijk mijn expertise gebruikt kan worden om een bijdrage te leveren aan een betere wereld. Mijn tussenjaar was daarom de beste keuze die ik heb kunnen maken.

 

Advies voor jou

 

Maar waarom is dit belangrijk voor jou? In mijn loopbaan en leven kom ik veel mensen tegen die zich niet helemaal richten op de (verre) toekomst of een stap nemen buiten hun eigen grenzen. Het probleem daarmee is dat je misschien grote kansen misloopt en de potentie had om veel meer te betekenen; voor jezelf, je familie, je land of zelfs de wereld. Door altijd goed de kijken naar wat je binnen 5 jaar wilt doen en wat je over 20 jaar wilt hebben bereikt, heb je concrete doelen waar je naartoe kan werken. Begin daar ook echt mee.

Mijn advies is om niet zomaar wat te doen wat op je pad komt, zoek zelf je pad op. En stem je pad af op wat jouw lange termijnplannen zijn. Doe je dat niet, loop je het risico dat je misschien spijt zult hebben van je keuzes. En juist die tevredenheid in je eigen werk, ontwikkeling en de dingen die je bereikt is het allerbelangrijkste. En soms moet je daarvoor net even op de handrem drukken en een nieuwe afslag verkennen; zelfs als mensen om je heen niet begrijpen waarom je dat nodig hebt.

Als afsluiter wil ik een klein voorbeeld geven dat hopelijk een andere kijk biedt op een tussenjaar:

Zodra we aan een studie beginnen zijn we net aardappels op een lopende band van een productielijn. We worden zo gewassen, geschild, gekookt, gestampt en verpakt tot aardappelpuree zonder dat we hier vooruitzicht in hadden. We zagen alleen de stap die ons op dat moment te wachten staat en weten niet wat we zijn als eindproduct (misschien stamppot, een kroket of een frietje). Dat bepaalt de productieleider, of te wel de universiteit, wel voor ons.

Maar wat als ik zeg dat jij zelf kunt bepalen wat jij bent als eindproduct? Het enige wat je moet doen is even van die band afrollen en kijken naar het hele proces. Ja de productieband zal gewoon nog draaien terwijl jij nog op je plekje staan, maar alleen dan zie je waar je nu echt mee bezig bent en of het eindproduct wel overeenstemt met je dromen. Misschien moet jij je hele productieproces wel anders inrichten zodat jij het lekkerste Franse frietje kunt worden uit de hele oogst!

Als jij nooit van de band af was gestapt, zou je daar pas achter komen als je al eenmaal een eindproduct was geworden. Probeer dan maar eens als aardappelpuree uit die verpakking te komen.

Dit is een tussenjaar: een upgrade geven aan jezelf en je toekomst.