‘Mijn dochter Isabelle zei dat ze haar tussenjaar zelf wilde invullen, maar ze kwam niet in actie’, vertelt Nancy. Daarom schreef zij hen drie jaar geleden samen in voor workshop Tussenjaarplan. Hoewel Isabelle daar geen zin in had, was ook zij daarna blij dat ze hieraan meededen. Onder meer omdat haar moeder hierdoor wat meer afstand nam en haar meer ruimte gaf om zelf dingen op te pakken. Ook Nancy’s jongste dochter koos afgelopen jaar voor een tussenjaar.
Lees hier het verhaal van Nancy’s dochter Isabelle.
Een tussenjaar na het vwo-eindexamen drie jaar geleden vond Nancy een goed idee voor Isabelle. ‘We hadden als gezin een roerige tijd achter de rug. Isabelle wist niet waar of wat ze wilde studeren en had nergens echt zin in. Ik vond het verstandig dat ze even een jaar iets anders zou doen. Dan zou ze alles op een rijtje kunnen zetten en zich bezinnen op wat ze echt wilde, in plaats van zomaar iets kiezen om maar door te gaan. Iets waar ze dan later misschien spijt van zou krijgen.’
Lees ook: ‘Zorgt een tussenjaar voor een sterkere studiestart?’
Ze was er minder blij mee dat haar dochter geen actie ondernam voor activiteiten in het tussenjaar. ‘Ik vond dat ze een plan moest maken, want voor je het weet ben je een paar maanden verder en heb je niks gedaan. Of je hebt misschien wel iets gedaan, maar niet de dingen die je eigenlijk had willen doen. Maar telkens als ik met ideeën kwam, zei Isabelle dat ze er nog wel een keer naar zou kijken. Daar maakte ik me zorgen over. Toen ik op de website van het TussenjaarKenniscentrum las over de workshop Tussenjaarplan heb ik ons daarvoor ingeschreven.’
Eye-opener voor ouders
Nadat Isabelle was geslaagd voor haar examen, namen ze deel aan workshop Tussenjaarplan. Nancy: ‘Daar werd ze min of meer gedwongen om op een rijtje te zetten wat ze uit dat tussenjaar wilde halen. De workshop was ook voor ons als ouders een eye-opener. Het mooiste vond ik dat ouders en jongeren gescheiden van elkaar hun wensen en zorgen opschreven, en die daarna aan elkaar vertelden.’
‘’Het was een verrassing voor mij dat Isabelle in dezelfde richting dacht als ik en daar wel een redelijk gestructureerd idee bij had. Dat maakte dat ik niet bang meer was dat ze niks zou gaan doen. Wij hadden als ouders wel de voorwaarde dat ze zou gaan werken. Vooral omdat het een reden geeft om ’s ochtends uit bed te komen, maar ook doordat je zo een andere kant van jezelf kunt leren kennen. Isabelle is persoonlijk enorm gegroeid in haar tussenjaar.’
Groeien in tussenjaar
‘Onze jongste dochter heeft nu ook net een tussenjaar gehad. Omdat het met haar om persoonlijke redenen niet goed ging op de middelbare school, zaten wij daar als ouders behoorlijk bovenop. Voorafgaand aan haar tussenjaar heb ik zelf met haar de opdrachten van de workshop doorgenomen. Zij bedacht mooie creatieve projecten voor zichzelf. Ze ging bijvoorbeeld zelf schapen scheren en van de wol kleding maken. En ze ging werken in een schoenenwinkel, wat gelukkig meestal kon doorgaan tijdens corona. Op school kwam ze vaak te laat en werd er veel op haar gemopperd, maar bij haar werk niet. Daar kreeg ze waardering voor wat ze deed. Ook haar heb ik in dat tussenjaar enorm zien groeien.’
Wij zaten er teveel bovenop
‘Echt zorgen heb ik me tijdens hun tussenjaren niet gemaakt’, vertelt Nancy. ‘Daarvoor zaten we er als ouders vaak wel teveel bovenop. Maar juist omdat we ze nu de ruimte gaven, hebben ze de invulling zelf opgepakt. Als de meiden even in een dip zaten, herinnerde ik ze aan wat ze zelf hadden opgeschreven als doel voor het tussenjaar. Uiteindelijk hebben beide dochters een studierichting gevonden waar ze heel blij mee zijn en kijken zij en wij met voldoening en trots terug op hun tussenjaar.”
Tip voor andere ouders van Nancy: ‘Wees niet bang om je kind wat meer los te laten in een tussenjaar, maar maak er wel duidelijke afspraken over.’